Korekta kosztów po dacie wymaganej zapłaty

Korekta kosztów zaliczonych do kosztów podatkowych po dacie wymaganej zapłaty

Należy zwrócić uwagę, że w codziennej praktyce często zdarza się sytuacja, w której kosztem staje się wydatek nie w dacie nabycia wynikającej z faktury, ale na zupełnie inny dzień.

W art. 15 ustawy o PDOP oraz art. 22 ustawy o PIT dość szczegółowo zostały opisane zasady zaliczania kosztów do kosztów podatkowych.

Zasadą jest, iż koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody.

Zgodnie z art. 15 ust 4e ustawy o PDOP (odpowiednio art. 22 ust 5d ustawy o PDOF) za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji, gdy dotyczyłoby to ujętych, jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów.

Sytuacja taka będzie miała miejsce chociażby w sytuacji, gdy do kosztów zaliczamy wartość towarów w cenie zakupu w momencie ich sprzedaży, lub gdy rozliczamy koszty w czasie jak, np. polisy ubezpieczeniowe.

W związku z wejściem w życie ustawy z dnia 16 listopada 2012 r. o redukcji niektórych obciążeń administracyjnych w gospodarce, nowelizującej ustawę o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawę o podatku dochodowym od osób prawnych, szczególną uwagę należy zwrócić na ust 8 art. 15b ustawy o PDOP i art. 24d ustawy o PDOF).

Według nowego przepisu - art. 15b ust 8 ustawy o PDOP (art. 24d ust 8 ustawy o PDOF) jeżeli zgodnie z art. 15 ustawy o PDOP (art. 22 ustawy o PDOF) zaliczenie do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikającej z dokumentów, o których mowa w ust. 1 (faktura rachunek lub inny dokument), nastąpi po upływie terminu określonego w ust. 1 (30 dni od terminu płatności) lub 2 (60 dni od momentu zaliczenia w koszty), to zaliczenie tej kwoty do kosztów uzyskania przychodów następuje z uwzględnieniem art. 15 (art. 22), z tym, że nie wcześniej niż w miesiącu jej uregulowania.

Przykład I

Podatnik prowadzi księgi rachunkowe i nabył w dniu 15 stycznia 2014 r. 200 sztuk towarów handlowych, za cenę 10 zł/szt. (2.000 zł). Termin płatności ustalono na dzień 29-01-2014r. Podatnik nie uregulował powyższego zobowiązania w wyznaczonym terminie. W dniu 15 marca 2014 r. sprzedał za cenę 20 zł/szt. 50 szt. ww. towarów. Jeśli zobowiązanie wobec dostawcy zostało uregulowane podatnik miałby prawo na dzień dokonania sprzedaży zaliczyć do kosztów wartość sprzedanych towarów, tj. 500,00 zł.

Podatnik nie ma jednak prawa zaliczyć do kosztów podatkowych wartości sprzedanych towarów, ponieważ na dzień sprzedaży – 15 marca, miał nieuregulowane zobowiązanie powyżej 30 dni od terminu płatności, które przypadało na dzień 29 lutego 2014r.

Gdyby ten sam podatnik sprzedał towar przed 29 lutego, np. 03 lutego 2014 i nadal do dnia 29 lutego nie uregulował należności, to na dzień sprzedaży – uzyskania przychodu zaliczyłby w koszty podatkowe koszt nabycia sprzedanych towarów, natomiast w dniu 29 lutego 2014r. istniałby obowiązek dokonania korekty kosztów podatkowych o wartość 500,00 zł (koszt nabycia sprzedanych towarów).

Zapłata w całości za fakturę w późniejszym terminie, np. 15 kwietnia 2014r. pozwala ponownie skorygować koszty (zwiększyć) o wartość wcześniej pomniejszoną (niezaliczoną w koszty).

Uregulowanie zobowiązania w części pozwala na częściowe (proporcjonalne) naliczenie kosztów podatkowych i analogicznie na częściowe ich korekty.

Przykład II

Gdyby ten sam podatnik ustalił termin płatności na dzień 10 kwietnia, tj.: 85 dni i nie uregulował zobowiązania. Towary sprzedał w dniu 20 lutego 2014r.

Podatnik na dzień uzyskania przychodu, 20 lutego 2014 r. może zaliczyć w koszty podatkowe wartość nabytych towarów – 500 zł, ale po 90 dniach od dnia zaliczenia w koszty, który przypada 20 maja jest zobowiązany dokonać korekty kosztów (zmniejszenia) o kwotę 500,00 zł. wcześniej zaliczoną w koszty podatkowe.

W sytuacji sprzedaży towarów w dniu 10 maja 2014 r., czyli po terminie wymaganej zapłaty i nie uregulowaniu płatności, podatnik nie ma prawa zaliczyć wartości nabytych towarów w koszty podatkowe w dniu uzyskania przychodu. Termin płatności przekracza 60 dni, a zobowiązanie nie zostało uregulowane.

Podobnie jak w przykładzie I, uregulowanie zobowiązania wobec dostawcy w późniejszym terminie pozwala na zwiększenie kosztów podatkowych.

Uregulowanie zobowiązania w części daje możliwość zaliczenia do kosztów podatkowych części kosztów nabycia sprzedanych towarów.

Podstawa prawna

• ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm.)
• ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397, z późn. zm.)
• informacje opublikowane na stronie Ministerstwa Finansów

Program księgowości internetowej mKsiegowa.pl wspomaga księgowanie korekt dla nie zapłaconych faktur zakupu, zgodnie z najnowszymi przepisami. Program posiada sygnalizację konieczności wprowadzenia dokumentów korekty kosztów podatkowych po dacie wymaganej zapłaty, a także sygnalizuje możliwość wycofania korekty po zapłacie faktury.