Wycena środków trwałych

Wycena środków trwałych

Wartość początkową stanowiącą cenę nabycia lub koszt wytworzenia środka trwałego powiększają:

  • koszty jego ulepszenia, polegającego na przebudowie, rozbudowie, modernizacji lub rekonstrukcji i powodującego, że wartość użytkowa tego środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa posiadaną przy przyjęciu do używania wartość użytkową, mierzoną okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych przy pomocy ulepszonego środka trwałego, kosztami eksploatacji lub innymi miarami.

Wartość początkową środków trwałych zmniejszają:

  • odpisy amortyzacyjne dokonywane w celu uwzględnienia utraty ich wartości, na skutek używania lub upływu czasu.
 

Aktualizacja wyceny środka trwałego

Wartość początkowa i dotychczas dokonane od środków trwałych odpisy amortyzacyjne mogą, na podstawie odrębnych przepisów, ulegać aktualizacji wyceny. Ustalona w wyniku aktualizacji wyceny wartość księgowa netto środka trwałego nie powinna być wyższa od jego wartości godziwej, której odpisanie w przewidywanym okresie jego dalszego używania jest ekonomicznie uzasadnione.

Powstałą na skutek aktualizacji wyceny różnicę wartości netto środków trwałych przenosi się na kapitał z aktualizacji wyceny i nie może ona być przeznaczona do podziału.

Kapitał z aktualizacji wyceny podlega zmniejszeniu o różnicę z aktualizacji wyceny uprzednio zaktualizowanych zbywanych lub zlikwidowanych środków trwałych. Różnica ta wpływa na kapitał zapasowy lub inny o podobnym charakterze, o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.


Odpisy amortyzacyjne

Odpisów amortyzacyjnych od środka trwałego dokonuje się drogą systematycznego, planowego rozłożenia jego wartości początkowej na ustalony okres amortyzacji. Rozpoczęcie amortyzacji następuje nie wcześniej niż po przyjęciu środka trwałego do używania, a jej zakończenie - nie później niż z chwilą zrównania wartości odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych z wartością początkową środka trwałego lub przeznaczenia go do likwidacji, sprzedaży lub stwierdzenia jego niedoboru, z ewentualnym uwzględnieniem przewidywanej przy likwidacji ceny sprzedaży netto pozostałości środka trwałego.

Przyjmuje się, że okresy i wynikające z tego stawki amortyzacji używanych przez jednostkę środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych zgodne są z okresami i stawkami określonymi obowiązującymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Składniki rzeczowego majątku trwałego są amortyzowane miesięcznie wg metody liniowej amortyzacji.

Na dzień przyjęcia środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania ustala się okres i stawkę amortyzacji. Poprawność stosowanych okresów i stawek amortyzacji środków trwałych jest przez jednostkę okresowo weryfikowana i powoduje odpowiednią korektę dokonywanych w następnych latach obrotowych odpisów amortyzacyjnych.

Odpisy, o których mowa powyżej, dotyczące środków trwałych, których wycena została zaktualizowana na podstawie odrębnych przepisów, zmniejszają odniesione na kapitał z aktualizacji wyceny różnice spowodowane aktualizacją wyceny. Ewentualną nadwyżkę odpisu nad różnicami z aktualizacji wyceny zalicza się do pozostałych kosztów.

 
księgowanie amortyzacji w programie mKsiegowa.pl
W osobnym artykule piszemy na temat zasad ksiegowania amortyzacji
Podajemy przykładowe wzorce szybkiego księgowania, które wspomagają księgowanie amortyzacji w programie księgowości internetowej mKsiegowa.pl

Klasyfikacja środków trwałych

Jako środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne uznaje się rzeczowe składniki majątku trwałego:

  • o okresie użytkowania dłuższym niż rok
  • oraz o wartości wyższej niż 10 000 zł.

Składniki o okresie użytkowania krótszym niż rok i o wartości niższej niż 10 000 zł zaliczane są do kosztów w momencie oddania do używania.


Środki trwałe w budowie

Cena nabycia i koszt wytworzenia środków trwałych w budowie, środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych obejmuje ogół ich kosztów poniesionych przez jednostkę za okres budowy, montażu, przystosowania i ulepszenia, do dnia bilansowego lub przyjęcia do używania, w tym również:

  1. niepodlegający odliczeniu podatek od towarów i usług oraz podatek akcyzowy,
  2. koszt obsługi zobowiązań zaciągniętych w celu ich finansowania i związane z nimi różnice kursowe, pomniejszony o przychody z tego tytułu.
 

Podstawa prawna